یک خطای فنی که تقریبا سیگنال نابودی بشریت را به صدا درآورد

به گزارش مجله خبری نگار، در آن لحظه، فرماندهی مشترک دفاع هوایی آمریکای شمالی (NORAD) در کلرادو سیگنال‌هایی دریافت کرد که نشان می‌داد حمله هسته‌ای موشکی گسترده شوروی به خاک ایالات متحده است.

پرسنل نظامی ایالات متحده روی صفحه نمایش ۲۲۰۰ کلاهک شوروی را دیدند که به سمت ایالات متحده پرتاب شده بودند. آنها فکر می‌کردند حمله پیشگیرانه شوروی که از آن می‌ترسیدند قبلا انجام شده است.

هشدار‌های مربوط به حمله موشکی هسته‌ای گسترده شوروی نیز در سایت‌های مرتبط با سیستم فرماندهی و کنترل نظامی جهانی معروف به WEMEX ظاهر شد. این سیستم مغز الکترونیکی پیچیده نیرو‌های مسلح ایالات متحده در نظر گرفته می‌شد که مراکز دفاع استراتژیک دور ایالات متحده را به هم متصل می‌کرد و داده‌ها را از ماهواره‌ها و رادار‌های اطراف هدایت می‌کرد.

سیستم Wimix به قدری پیچیده بود که قدرت صدور دستورات یک جانبه برای آماده شدن برای جنگ، از جمله بالا بردن سطح هشدار و پرتاب بمب افکن‌های استراتژیک به هوا را داشت.

مراکز مختلف فرماندهی ایالات متحده در مورد این حمله گزارش دادند، حدود ۲۰۰۰ موشک بالستیک آمریکایی در حالت آماده باش قرار گرفتند و ۱۰ هواپیمای رهگیر در هوا به پرواز درآمدند.

زبیگنیو برژینسکی، مشاور جیمی کارتر، رئیس جمهور ایالات متحده در آن زمان، اولین کسی بود که از هشدار حمله هسته‌ای خطرناک مطلع شد.

برژینسکی در خاطرات خود در سال ۲۰۱۱ در توصیف این وضعیت وحشتناک نوشت: "اگر درست باشد، عزیزان من، واشنگتن و بیشتر آمریکا در عرض نیم ساعت از بین خواهند رفت. می‌خواستم مطمئن شوم که تنها نمی‌میریم.»

گزارش‌ها در آن زمان حاکی از آن بود که «هواپیمای روز قیامت» که برای رئیس جمهور ایالات متحده و فرماندهی عالی در صورت وقوع جنگ هسته‌ای در نظر گرفته شده بود، بدون رئیس جمهور جیمی کارتر بلند شد و در هوا پرواز کرد، زیرا در آن زمان او را پیدا نکردند.

شش دقیقه پس از به صدا درآمدن زنگ هشدار وحشتناک، برژینسکی در سومین تماس مطلع شد که کارشناسان مشکوک هستند که مشکلی در آلارم‌ها وجود دارد. به ویژه، سامانه‌های هشدار زودهنگام ایالات متحده، که دقیق‌ترین فعالیت لرزه‌ای را که معمولا هنگام پرتاب موشک‌های بالستیک ثبت می‌شود، اندازه گیری می‌کنند، چیزی از این نوع را گزارش نکردند.

بررسی‌های بیشتری از سیستمی که هشدار حمله هسته‌ای شوروی را صادر می‌کرد انجام شد و معلوم شد که این هشدار اشتباه بوده است و این به دلیل معرفی یک سرهنگ دوم در مرکز فرماندهی مشترک دفاع هوایی آمریکای شمالی (NORAD) به برنامه شبیه سازی پرتاب موشک‌های شوروی بوده است. سیستم این بازی را از حمله واقعی متمایز نکرد و زنگ خطر را به صدا درآورد.

در پایان، رهبران آمریکا نفس راحتی کشیدند، در حالی که در آن زمان هیچ واکنش رسمی شوروی وجود نداشت، اما اطلاعات آرشیو امنیت ملی ایالات متحده گزارش داد که لئونید برژنف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، نامه‌ای محرمانه به جیمی کارتر، رئیس جمهور ایالات متحده ارسال کرد و در آن نگرانی خود را در مورد این حادثه ابراز کرد و خاطرنشان کرد که چنین مواردی «مملو از خطرات بزرگ» است.

این حادثه تنها حادثه در نوع خود نبود. سال‌ها قبل از آن، در ۵ اکتبر ۱۹۶۰، یک ایستگاه شناسایی و هواشناسی دوربرد آمریکایی در توال، گرینلند، از حمله موشکی قاره پیمای گسترده شوروی خبر داد و این زنگ هشدار نادرست بود. نیکیتا خروشچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، در حال دیدار از ایالات متحده بود. بررسی این حادثه نشان داد که این گسل ناشی از سیگنال‌های رادیویی منعکس شده بر سطح ماه بوده است.

الکسی آنبلوگوف، کارشناس انرژی هسته‌ای روسی، با اشاره به مواردی که دستگاه‌های تخصصی کریستال‌های یخ یخ زده را با پرتاب موشک اشتباه گرفته اند، خاطرنشان کرد که هشدار‌های حمله موشکی می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلف انسانی و محیطی قرار گیرد.

یکی دیگر از کارشناسان، الکسی آرباتوف، خاطرنشان کرد که سیستم‌های هشدار به تنهایی کار نمی‌کنند و بسته نیستند و تمام داده‌های دریافتی تجزیه و تحلیل می‌شوند و برای تأیید آن تحت بررسی‌های بیشتری قرار می‌گیرند.

با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که چنین اشتباهاتی در نظارت بر پرتاب موشک‌های بالستیک، که می‌تواند جهان را به آستانه جنگ جهانی سوم با عواقب شوم بکشاند، می‌تواند حتی در زمان حاضر تکرار شود.

منبع: RT